AbstractsBiology & Animal Science

Dit proefschrift gaat over een aantal metingen die vaak gedaan worden binnen mijn vakgebied, de kindergeneeskunde. Dokters worden opgevoed met het adagium “meten is weten”. In dit proefschrift probeer ik deze stelling aan een kritisch oordeel te onderwerpen: Is meten wel weten? In dit proefschrift onderzoek ik de betrouwbaarheid en het nut van vijf veelgebruikte metingen of procedures binnen de kindergeneeskunde, namelijk het meten van glucose in de urine uit luiers van pasgeborenen met behulp van test-strips, de diagnostische waarde van klinische symptomen (inclusief glucosurie) bij het opsporen van ernstige infecties bij prematuren, de vochtbalans bij zieke pasgeborenen, de beoordeling van de mate van benauwdheid bij kinderen en het gebruik van virale testen bij bronchiolitis. Alleen de meting van glucosurie met behulp van test-strips bleek in de door ons uitgevoerde studies (onder enkele voorwaarden) betrouwbaar, de overige metingen of procedures waren onvoldoende precies of bleken onvoldoende nuttig te zijn in de klinische praktijk. Samenvattend klopt het adagium “meten is weten” dus lang niet altijd; eigenlijk klopt het alleen onder de voorwaarde dat je weet wat, hoe, wie en waarom je meet! Meten is weten , maar met onzekerheid! Daarnaast blijkt uit dit proefschrift dat het nuttig kan zijn om veel gebruikte, routinematige metingen onder de loep te nemen. We willen benadrukken dat onze evidence-based practice een belangrijke rol heeft gespeeld bij het creëren van een een zelf-kritische en nieuwsgierige houding een belangrijke rol heeft gespeeld bij het tot stand komen van dit proefschrift.; Measurements are essential In medical practice. Throughout their training, doctors are taught the adage “meten is weten” (the knowledge is in the numbers). In this thesis we evaluated various diagnostic measurements in paediatrics – across a wide age range, from neonates to older children – aimed at clarifying (demystifying) these commonly used procedures. We discuss the general aspects of uncertainty in medicine, since uncertainty is a major reason for performing diagnostic tests in the first place. Furthermore we explain the way evidence-based medicine (EBM) may help doctors to deal with this feeling of uncertainty. The measurements investigated in this thesis are: 1) test strips for measurement of glucosuria in neonates, 2) diagnostic value of various clinical signs, including glucosuria, in identifying late-onset sepsis in premature neonates, 3) fluid-balance charts in neonates, 4) clinical assessment of severity of dyspnoea in children and 5) viral tests to identify and isolate RSV-infected infants hospitalised for bronchiolitis, for the purpose of reducing nosocomial cross-infection. Apart from the test strips for measurement of glucosuria, all measurements or procedures we have investigated appeared to be too imprecise or of insufficiently useful in clinical practice. In general we conclude that the adage “meten is weten” (the knowledge is in the numbers) still holds true, provided that one knows what is being measured,…