AbstractsMedical & Health Science

Door verlamming en een rolstoelgebonden leven is het moeilijk voor mensen met een dwarslaesie om fysiek actief en fit te blijven. Dit kan tot gezondheidsproblemen leiden en tot problemen met het dagelijks functioneren. Fitheid van mensen met een dwarslaesie kan verbeteren door training met een hoge inspanningsintensiteit, maar dat is mogelijk te belastend voor fysiek inactieve mensen die al lang een dwarslaesie hebben. Trainen met een lage inspanningsintensiteit zou misschien ook tot fitheidsverbeteringen kunnen leiden, er lijkt minder risico op overbelasting te bestaan en het is wellicht beter vol te houden. Om te weten of dit klopt zijn in dit proefschrift de effecten onderzocht van laag-intensieve rolstoeltraining bij fysiek inactieve mensen die langer dan 10 jaar een dwarslaesie hebben. Deelnemers aan het onderzoek werden middels loting ingedeeld in een trainingsgroep of een niet-trainende controlegroep. De training bestond uit 16 weken twee keer per week rolstoelrijden op een lopende band met een intensiteit van ongeveer 30-40% van de maximale capaciteit. Tegen de verwachtingen in, liet de trainingsgroep weinig tot geen verbeteringen zien in fitheid, rolstoelvaardigheden, fysieke activiteit en techniek van het rolstoelrijden. Voor grote effecten moet er kennelijk vaker getraind worden of zijn andere trainingsvormen nodig, maar hiervoor is nader onderzoek nodig. Het blijkt lastig om effectieve en praktisch uitvoerbare training te vinden voor fysiek inactieve mensen die al lang een dwarslaesie hebben. Dit is een extra reden om aandacht te hebben voor preventie van inactiviteit en verminderde fitheid bij mensen met een dwarslaesie.; Muscle paralysis and wheelchair dependence make it difficult for many people with spinal cord injury to be physically active and fit. This can lead to health problems and problems in daily functioning. Fitness of people with spinal cord injury can improve through training at a relatively vigorous exercise intensity, but this may be too burdening for physically inactive people with long-term spinal cord injury. Training at a low intensity could also have positive effects on fitness, risk of overuse is possibly lower and it might be easier to adhere to. These assumptions were evaluated in this thesis. The aim was to investigate the effects of low-intensity wheelchair training in physically inactive people with a spinal cord injury for longer than 10 years. Study participants were randomly allocated to an exercise group or a non-exercising control group. The 16-week training consisted twice a week wheelchair propulsion on a treadmill at an intensity of about 30-40% of the maximal capacity. Contrary to expectations, the exercise group showed little or no training effects in fitness, wheelchair skills, physical activity and technique of wheelchair propulsion. Substantial training effects may require more frequent exercise or different exercise forms, which are topics for further research. It appears difficult to find effective and feasible training for physically inactive people with…