AbstractsBiology & Animal Science

On appositives

by James Griffiths




Institution: University of Groningen
Department:
Degree: PhD
Year: 2015
Record ID: 1252693
Full text PDF: http://hdl.handle.net/11370/100cf213-6ff2-4e5b-a9f5-53d64be88304


Abstract

Tijdens een gesprek geeft een spreker vaak extra en ondergeschikte informatie over de persoon of het onderwerp van belang in de sprekers boodschap. Deze onderschikte informatie wordt vaak overgebracht met zogenaamde bijstellingen, zoals ‘mijn buurman’ in de zin ‘Jan, mijn buurman, is een aardige man’. Voor deze bijstellingen bestaat binnen de formele taalkunde geen rechtlijnige karakterisering, met als resultaat dat ze over het algemeen behandeld worden als taalkundige buitenbeentjes, met unieke structurele en betekenis gerelateerde eigenschappen. Deze dissertatie stelt dit idee op de proef en beargumenteerd dat, als we beter kijken, de op het eerste gezicht vreemde eigenschappen van bijstellingen verklaard kunnen worden door elementaire en algemeen bekende taalkundige processen. Op deze manier hoeven bijstellingen niet als een enigszins exotische en op zichzelf staande klasse taalkundige fenomenen beschouwd te worden. In plaats daarvan kunnen bijstellingen ondergebracht worden bij algemeen bekende taalkundige constructies zoals gecoördineerde zinnen en zinnen met koppelwerkwoorden.; During conversation, a speaker often provides additional yet secondary information about a person or concept that is mentioned within his/her main message. This ancillary information is often conveyed by appositive insertions, such as ‘my neighbour’ in the sentence ‘John, my neighbour, is nice man’. Because they receive no straightforward characterisation in most formal theories of language, appositives are usually treated as linguistic outliers, whose structural and interpretative properties are in many respects unique. This thesis challenges this view and argues that, on closer inspection, most of the seemingly peculiar properties that appositives display can be explained by recourse to ‘core’ and well-understood linguistic processes or representations. As such, appositives need not be treated as a homogeneous yet somewhat exotic class of linguistic phenomena. Rather, appositives can be subsumed under well-known linguistic constructions like coordination phrases and copular clauses.