AbstractsPolitical Science

This  thesis  explores  the  EU’s  application  of  human  security  – a controversial and somewhat ill-defined security concept in which the referent object is the individual, not the state – in its foreign and security policies towards the Western Balkans (defined here as those states or distinguishable regions which emerged from the former Republic of Yugoslavia and Albania) post-1990. Utilising social constructivist and securitization theories, this project seeks to establish the extent to (and the key instruments by) which the EU has employed human security in the region, and to judge the success of these efforts. After establishing a theoretical basis and discussing the state of the EU and its  relations  to  the  region, the thesis’  aims  are  achieved  through  the  analysis  of  case  studies  on  the   Republics of Slovenia and Kosovo. Each study examines the same components of human security – personal, political and economic security – allowing for the comparison of results against a further variable: the different instruments employed by the EU, particularly the enlargement process and CSDP   missions   such   as   EULEX.   The   thesis   closes   by   discussing   the   EU’s   partial   adoption   of   human security, the relative success of its application in Slovenia and Kosovo, and what can be drawn from these experiences. Þessi ritgerð skoðar framkvæmd ESB á hugtakinu mannöryggi – umdeildu og illa skilgreindu hugtaki þar sem viðfangsefnið er einstaklingurinn en ekki ríkið – í utanríkis- og öryggismálastefnu sambandsins gagnvart Vestur-Balkönum (hér skilgreint sem ríki og landsvæði sem urðu til úr fyrrum lýðveldum Júgóslavíu og Albaníu) eftir 1990. Markmið þessa verkefnis er að komast að, með notkun hugsmíðahyggju- og öryggisvæðingarkenninga, að hvaða marki og með hvaða tækjum ESB hefur framkvæmt mannöryggisstefnu á svæðinu, og mæla árangur þeirra verkefna. Á fræðilegum grunni og með umræðu um stöðu ESB og samskipti þess við svæðið, er markmiðum ritgerðarinnar náð með rannsókn á dæmisögum frá Slóveníu og Kosóvó. Með sitthvoru dæminu eru skoðaðir sömu þættir mannöryggis - persónulegt, pólitískt og efnahagslegt öryggi – með samanburði á niðurstöðum gagnvart annarri breytu, þ.e. mismunandi tækjum sem ESB notar í gegnum stækkunarferlið og verkefni öryggis-og varnarmálastefnu ESB eins og t.d. EULEX. Ritgerðinni lýkur með umræðu um þann hluta mannöryggisstefnunnar sem ESB hefur framkvæmt og um árangur af öryggisstefnunni í Slóveníu og Kosóvó og hvað má læra af reynslunni.